Bevallingsverhaal van Manon, Yannick & Joan

Mijn magische bevalling

Op woensdag 22 mei, met 38,5 weken zwangerschap, was de inleiding gepland vanwege mijn aanhoudende hoge bloeddruk. Om 18:00 uur werd er een ballonnetje geplaatst en we gingen de nacht in met flinke krampen.

Donderdagochtend bleek de ballon nog volledig op zijn plek te zitten, dus startten we met medicatie om de baarmoederhals te verweken. Donderdagavond zat de ballon los en werd deze verwijderd; de hals was wat rijper, maar nog niet rijp genoeg om de vliezen te breken. De verloskundige gaven mij de ruimte om zelf mee te beslissen, wat ongelofelijk fijn voelde.

Vrijdagochtend werd ik opnieuw gecontroleerd: een krappe twee centimeter ontsluiting en een wat rijpere baarmoedermond, maar nog niet optimaal voor het breken van de vliezen. Ik wilde het natuurlijke proces zoveel mogelijk de kans geven om het verder op te pakken. De verloskundige ging daar ook mee akkoord en we zouden de medicatie doorzetten aangezien er nog geen levensbedreigende situatie gaande was. Het overleg met het zorgpersoneel was duidelijk, open & erg fijn. Ik wist precies waar ik aan toe was.

Zo gingen we door met de medicatie om de baarmoedermond verder te rijpen. Eventueel zouden we zaterdag een rustdag nemen en zondag terug komen om nog een keer een ballonnetje te plaatsen. Dat bleek allemaal niet meer nodig toen vrijdagavond om 21:00 mijn vliezen tóch spontaan braken. Spannend! Langzaam aan begonnen de weeën te komen tot het om 23:00 ineens heel snel en hevig naar mijn benen trok. Ik raakte daarvan in paniek, omdat ik even op bed moest blijven liggen voor de ctg. Waardoor ik de weeën niet kon opvangen.

Ze boden mij een spuitje met pijnstillers aan die de scherpe randjes van de beenweeën zou halen. Dit hielp uiteindelijk zodat ik mijzelf kon herpakken en door kon zetten zonder pijnstillers. Ik viel even in slaap en werd om 01:30 wakker van de pijn.

Ik besloot eerst de tens te gebruiken op mijn bovenbenen en ging op de wc zitten. Mijn man bediende de tens en dit ging voor een tijdje goed. Het werd gauw heftiger en na onderzoek bleek ik nog steeds op 2 cm ontsluiting te zitten. Ik probeerde er niet te veel aan te denken, want de moed zakte in mijn schoenen… Marieke stelde voor onder de douche te gaan. Eenmaal onder de douche ging ik op intuïtie op handen en knieën zitten. De harde ondergrond zorgde ervoor dat ik de beenweeën meer de baas kon zijn. Mijn man wisselde de douche straal af op mijn rug en bovenbenen. Om twee uur voelde ik soms de behoefte om wat te persen daar gaf ik lichtelijk aan toe.

Om half 3 gaf ik aan Marieke aan dat ik echt niet meer kon en moest poepen (oftewel persen). Verloskundige Jaimy kwam nogmaals mijn ontsluiting controleren en poef daar zat ik ineens op 10cm volledige ontsluiting. Hoe was dat mogelijk?!

Mijn man wist dat ik in bad wilde bevallen en vroeg om het bad klaar te zetten. Vliegensvlug zetten Marieke en Jaimy het bad klaar en kon ik om 03:00 uur in bad gaan zitten terwijl het nog verder opgevuld werd. Zo bijzonder hoe alles langs mij heen ging en ik bijna de gehele bevalling mijn ogen dicht hield. Ik zat volledig in mijn eigen bubbel en voelde de natuurlijke oxytocine in kicken. Ik kreeg steeds meer persdrang, maar wilde het niet forceren. Ik luisterde naar mijn lichaam en kreeg van Marieke en Jaimy alle ruimte. Dankzij de draadloze ctg (en Marieke die een half uur met haar arm in het bad moest hangen) werd mijn droom, een badbevalling, ook werkelijkheid.

Op een gegeven moment vroeg Marieke of ik haar hoofdje kon voelen. Ik voelde wel wat & besloot met alle oerkracht die in mij zat om te persen. Daar was ineens het hoofdje! Ik besloot even op adem te komen en bij de volgende wee weer alles te geven. Daar kwam ze, ik kon haar zelf aanpakken in bad. Het meest magische moment ooit! Joan werd op zaterdag 25 mei om 03:33 uur in bad geboren. Wat was ze rustig en mooi. We bewonderen haar en vervolgens was het tijd voor de placenta. Ook deze kwam snel achterna in bad. Precies zoals ik had gehoopt. Zonder enige medicatie.

Ik kijk bijzonder positief terug op mijn bevalling, dankzij de rust en kunde van Marieke en Jaimy, de steun en liefde van mijn man en alle voorbereidingen (centering pregnancy, cursus hypnobirthing, geboorte tens en het bad) is het een magische bevalling geweest.

Een bevalling waar de medische en natuurlijke wereld perfect samenwerkten. Zo kan het dus ook! Door goede informatie, fijn overleg en de toppers van ZorgSaam voelde het allemaal heel erg fijn. Ik ben iedereen die ons geholpen heeft tijdens de zwangerschap, bevalling en opstart in het ziekenhuis erg dankbaar! Stuk voor stuk toppers!